Java'da Bahşiş Hesaplayıcı Nasıl Oluşturulur: 13 Adım (Resimlerle)

2024 Yazar: Gilbert Ryder | [email protected]. Son düzenleme: 2024-01-08 00:24

Bu makale, kendi bahşiş hesaplayıcınızı oluşturmanın hızlı ve kolay bir yolunu sunarak, kendi zihinsel matematiğinizi yapmadan bir sayı girmenize ve bahşişi otomatik olarak hesaplamanıza olanak tanır.

adımlar

Adım 1. Netbeans veya Eclipse gibi bir Java IDE (entegre geliştirme ortamının kısaltması) indirin

• Netbeans'i indirmek için Netbeans.org web sitesine gidin ve sayfanın sağ üst köşesinde İndir yazan büyük turuncu düğmeye basın.
• Bahşiş hesaplayıcı nispeten basit bir uygulama olduğundan, yalnızca Java SE'yi (standart sürüm) indirmeniz gerekir..exe dosyasını indirmeyi bitirdikten sonra, açılır penceresini NetBeans yükleyicisini çalıştırın. Yükleyicideki standart seçenekleri bu program için yeterlidir, böylece program için gerekli bileşenlere sahip olma korkusu olmadan standart sürümü indirebilirsiniz.

Adım 2. Java JDK'yı indirin

www.oracle.com/technetwork/articles/javase/jdk-netbeans-jsp-142931.html adresinde bulabilirsiniz.

Orada ilgili makineniz için uygun JDK'yı belirtebilirsiniz

Adım 3. NetBeans programını çalıştırın ve yeni bir proje oluşturun

Sol üstte Dosya yazan açılır menüye gidin ve Yeni Proje'yi seçin

Adım 4. Yeni projeyi kurun

Takip eden istemde, kategorilerde Java'yı ve projelerde Java uygulamasını seçin; bunlar genellikle varsayılan olarak vurgulanır. Sonrakine tıkla.

• Projenize bir isim verin. Adanmış Klasör onay kutusunu işaretlemeden bırakın ve Ana Sınıf Oluşturuldu onay kutusunu işaretli bırakın.
• Bununla bitirin ve ardından projenizi yarattınız.

Adım 5. Bu proje için değişkenleri oluşturun

• Okuyan satırın altında

  public static void main(String args)

  , aşağıdaki değişkenleri oluşturun:

  • çift toplam;

  • int ipucu;

  • çift uçOran;

  • çift finalToplam;

• İster farklı satırlarda ister aynı satırda olsunlar, fark etmez.
• Bunlara örnek değişkenler denir. Bunlar temel olarak programın hafızasında saklanacak bir değer için referanslardır. Örnek değişkenleri bu şekilde adlandırmanızın nedeni, onları ne için kullanacağınıza bağlamaktır. e.i nihai cevap için finalTotal değişkeni kullanılır.
• “Double” ve “int” içinde büyük harf olmaması ve kelimelerin sonunda noktalı virgül (;) olmaması önemlidir.
• Referans için, int her zaman tam sayı olan değişkenlerdir, yani 1, 2, 3… vb. Çiftlerde ondalık sayılar bulunur.

Adım 6. Program çalıştığında kullanıcı girişine izin verecek olan tarayıcı yardımcı programını içe aktarın

Sayfanın üst kısmında, satırın hemen altında

paket (projenin adı)

ve @author sahibi satırının üstüne şunu yazın:

java.util. Scanner'ı içe aktarın;

Adım 7. Tarayıcı nesnesini oluşturun

Nesnenin hangi kod satırında oluşturulduğu önemli olmasa da tutarlılık adına kod satırını örnek değişkenlerin hemen ardından yazın. Tarayıcı yapmak, programlamada başka tür nesneler oluşturmaya benzer.

• İnşaatı aşağıdaki gibi takip eder:

  “Sınıf adı” “nesnenin adı” = “yeni” “Sınıf adı” (“Yol”);

  , tırnak işaretleri hariç.

• Bu durumda şöyle olurdu:

  Tarayıcı ScanNa = yeni Tarayıcı (System.in);

• Parantez içindeki “new” anahtar kelimesi ve “System.in” önemlidir. "Yeni" anahtar sözcüğü, temel olarak, bu nesnenin yeni olduğunu, muhtemelen gereksiz olduğunu, ancak tarayıcının oluşturulması için gerekli olduğunu söyler. Bu arada “System.in”, Tarayıcı nesnelerinin eklendiği değişkendir, bu durumda System.in, değişkeni kullanıcının yazdığı bir şey olacak şekilde yapar.

Adım 8.

Konsol çıktısını yazmaya başlayın.

• System.out.print("Vergi dahil toplamı giriniz: $");

• Parantez içindeki satır için yapılan alıntılar önemlidir.
• Esasen, bu kod satırı, program çalıştırıldığında konsolda kelime çıktısını yapar. Bu durumda kelimeler "Vergi dahil Toplamı Girin: $" olacaktır.
• Parantez içindeki cümle etrafındaki alıntılar, Java'nın bunun bir cümle olduğunu bildiğinden emin olmak için gereklidir, aksi takdirde onu var olmayan birkaç değişken olarak kabul edecektir.

Program için ilk kullanıcı girişini oluşturun. Bir sonraki kod satırında, tarayıcıyı ve daha önce oluşturduğunuz değişkenlerden birini kullanırsınız. Bu kod satırına bakın:

• toplam = ScanNa.nextDouble();

• "Toplam" önceki değişkendir ve "ScanNa", Tarayıcı nesnenizin adıdır. "nextDouble();" ifadesi tarayıcı sınıfından bir yöntemdir. Temel olarak, girilen bir sonraki çift tip sayının o tarayıcı tarafından okunacağı anlamına gelir.
• Kısacası, tarayıcı tarafından okunan sayı Toplam değişkeni tarafından kullanılacaktır.

Bahşiş yüzdesini girmek için bir bilgi istemi yapın. Ardından, son iki adıma benzer şekilde, uç adlı değişkene bir sayı kaydetmek için tarayıcıyı kullanın. İşte referans için bazı kodlar:

• System.out.print("İpucu için % giriniz: ");

• ipucu = ScanNa.nextInt();

tipRatio hesaplayıcısı için formül oluşturun.

• Tip

  tipRation = bahşiş/100.0;

  bahşiş yüzdesini temsil eden tam sayıyı gerçek bir yüzdeye dönüştürmek için.
• 100.0'daki.0'ın gerekli olduğuna dikkat edin, çünkü bu durumda "tip" adlı değişken bir tam sayı, yani bir tam sayıdır. Denklemdeki iki sayıdan biri ondalık sayıya sahip olduğu sürece, sonuç ondalıklı bir çift olacaktır. Her iki sayı da tam sayıların olduğu yerdeyse, bu bir hesaplama hatasına neden olur.

Toplamı hesaplamak ve son hesaplamaları yapmak için mevcut son değişkeni kullanın. Aşağıdaki denklem kendisi için konuşur.

• finalToplam = toplam + (toplam * tipRatio);

FinalTotal'ı göstermek için son bir çıktı istemi kod satırı oluşturun. Printf adlı printf yönteminin biraz daha özel sürümünü kullanarak onu biraz daha süslü hale getirebilirsiniz:

• System.out.printf("Bahşiş olarak %d%% ile toplam: $%.2f\n", ipucu, finalTotal);

• Önünde % olan harfler, yazdırılan cümleden sonra komutlarla ayrılan değişkenlere karşılık gelir; değişkenlerin ve harflerin sırasına göre birbirine bağlıdırlar. Bu durumda %d, "tip" ile bağlantılıdır ve %.2f, finalTotal ile bağlantılıdır. Bu, konsolun önceden belirlenmiş bir şey yerine taranan veya hesaplanan değişkenleri yazdırabilmesi içindir.
• %d'den sonraki çift % işareti, konsolun aslında yüzde işaretini yazdırabilmesi için; aksi takdirde printf yönteminin çalışma şekli nedeniyle bir hataya neden olur.