Adım 1. Tüm parçaların mevcut olduğundan emin olun
Bunlardan bazıları kameranızın başarılı çalışması için gerekli olmayabilir. Ancak bazıları düşündüğünüzden daha önemli olabilir; örneğin eksik vidalar genellikle kameraya ışık sızmasına neden olabilir.
Adım 2. Pili doğru boyut ve voltajdan biriyle değiştirin
Özellikle, eşdeğer boyutların hala mevcut olduğu ancak eşdeğer voltajların olmadığı piller için tasarlanmış kameralara dikkat edin. (Bununla karşılaşırsanız umudunuz kaybolmaz: Aşağıdaki İpuçlarına bakın.) Oradayken, pil bölmesinde korozyon olup olmadığını kontrol edin (genellikle yeşil veya beyaz renkte tortular). Bulursanız, nemli, hafif sabunlu bir kağıt havluyla silin ve gerekirse pil temas noktaları temiz olana kadar keskin bir tornavida veya tırnak törpüsüyle (aynı zamanda sağlam kalmış veya kalmamış koruyucu kaplamaları aşındıracaktır) kazıyın..
Adım 3. Merceğin temiz olduğundan emin olun
Bu, çizik, pus ve mantardan arınmış olmak anlamına gelir. Çizikler resim performansını mutlaka etkilemez, mantar genellikle etkiler ve görünür pus genellikle etkiler.
Adım 4. Odak ve yakınlaştırma halkasını test edin
Odak halkası, tüm aralık boyunca sorunsuz bir şekilde dönmelidir. Yakınlaştırma halkası da aralığı boyunca sorunsuz bir şekilde dönmelidir (veya bazı yakınlaştırma lenslerinde kaymalıdır). En ucuz lensler dışında odak halkasında biraz gevşeklik olmalıdır.
Adım 5. Kameradaki tüm kadranların ve kolların sıkışmadığından emin olun
Bu, deklanşör hızı kadranı ve ISO/ASA hızlı kadranı (varsa) ve manuel kameralardaki film ilerletme kolunu içerir. Bazı kameraların kadranlarında çevirmeden önce itmeniz gereken bir kilit düğmesi olacağını unutmayın.
Adım 6. Fotoğraf makinenizde varsa, diyafram halkasının tüm aralığı boyunca düzgün bir şekilde döndüğünü kontrol edin
Herhangi bir güç gerektirmemelidir (yine de bazı Nikon otomatik odaklama lenslerinde, onları minimum diyafram açıklığında tutmak için bir kilit anahtarı olacağını unutmayın!).
Adım 7. Deklanşörü kontrol edin
Bunu yapmak için kameranın arkasını açın ve parlak bir ışık kaynağına doğrultun (Olumsuz doğrudan güneşte). Deklanşörü tüm deklanşör hızlarında çalıştırın ve deklanşör kanatlarının veya perdelerin hızlı açılıp kapanmasını sağlayın. Çok hızlı (1/1000 yukarı) deklanşör hızlarında bile mercekten biraz ışık görebilmeniz gerekir.
Bu işe yaramazsa:
Diyaframı gerektiği gibi durdurarak veya açarak enstantane hızlarınızı iyi olduğu bilinen hızlarla sınırlayın. Ancak kameranızın bakımını gerçekten bir profesyonele veya çok cesursanız kendiniz yaptırmalısınız.
Adım 8. Açıklık durdurma mekanizmasını kontrol edin
Bunu yapmak için kameranızı tam manuel moda ayarlayın, herhangi bir deklanşör hızını f/22 (veya lensinizin en küçük açıklığı ne olursa olsun) olarak ayarlayın ve yavaş bir deklanşör hızı ayarlayın, ardından ekranın önüne bakın. lens. Diyafram bıçaklarının durduğunu görebilmelisiniz ve bu anında çalışmalıdır.
Bu işe yaramazsa:
Mümkünse, lensle ilgili bir sorun olmadığından emin olmak için aynı kamera sisteminden başka bir lens ödünç alın. Aksi takdirde, özellikle SLR olmayan fotoğraf makineleri için birçok lens, beklediğinizden çok daha net geniş açıdır, bu nedenle diyafram açıklığınız düzgün durmuyorsa sahip olduğunuz en geniş diyaframı kullanmaktan çekinmeyin. Duruyorsa, ancak anında değilse (yani, gözle görülür şekilde yavaşsa), bazı kamera sistemlerinde, ölçüm yaparken merceğinizi durdurduğunuz ve çekim sırasında durmasını sağladığınız bir durma ölçüm modu vardır.
Adım 9. Kamerada varsa odak yardımcılarını kontrol edin
Bilinen bir uzaklıkta olan dik bir nesneye (yerdeki bir çubuk gibi) manuel olarak odaklanın; bir mezura kullanın (merceğin önünden değil, yakın mesafeleri ölçüyorsanız film düzleminden ölçmeyi unutmayın). Bu mesafeyi lensinizdeki odak ölçeğinde ayarlayın. Vizördeki görüntünün keskin olduğundan emin olmak için odak yardımcılarını kontrol edin (mesafe bulucu kameralarda "keskin", "mesafe bulucuların ortasındaki iki görüntü hizalanmış" anlamına gelir).
Bu işe yaramazsa:
Odak yardımcılarının yanlış hizalanmış olması muhtemeldir. Alışmak. Fotoğraf makinenizin ve merceğinizin nasıl hizalandığını görmek için farklı mesafelerde birkaç çekim yapın ve çekim sırasında telafi edebilmek için bunları ezberleyin.
Adım 10. Kameranızın ölçüm cihazını test edin
Bilinen iyi bir harici ölçüm cihazınız yoksa, en iyi seçeneğiniz dijital kameranızı kullanmaktır! Henüz sahip değilseniz bir tane ödünç alın. Film kameranızla düşük kontrastlı bir sahneyi (bir parça çim veya asfalt yeterli olacaktır) bir metre okumasını yapın, ardından aynı şeyin aynı parçasını bir dijital kamerayla tamamen aynı ISO, enstantane hızı ve diyafram ile çekin. Büyük bir düşük veya aşırı pozlama olup olmadığını görmek için dijital kamerayla çekilen çekimi kontrol edin.
Bu işe yaramazsa:
Şanslı olabilirsiniz ve kameranızın sürekli olarak yanlış bir sayaç okuması verdiğini görebilirsiniz. Çeşitli düşük kontrastlı aydınlatma koşullarında kontrol edin; 1/500 enstantane hızının, film kameranızın sayaç okumasının 1/250 olduğu bir sahne için uygun olacağını ve 1/30 enstantane hızının daha uygun olacağı farklı, çok daha sönük bir sahne olduğunu bulursanız 1/15'lik bir sayaç okuması için altınsınız: ya pozunuzu manuel olarak bir duraklama deklanşör hızı kullanacak şekilde ayarlayın ya da poz telafisini uygun şekilde kullanın. Tutarsız bir şekilde yanlışsa, yanınızda harici bir sayaç taşımanız gerekecek. Bunu başaramazsanız, gerçekliğe uygun bir veya iki durak olacak şekilde telafi etmenin bir yolunu bulun ve muazzam pozlama genişliğine sahip negatif bir film çekin.
Adım 11. Otomatik odaklama kameranız varsa, otomatik odaklamanızı test edin
Neredeyse tüm kameralar, deklanşöre yarım basıldığında otomatik odaklamayı etkinleştirir. Objektifte bir miktar hareket duymalı veya görmelisiniz ve SLR fotoğraf makinelerinde bunun odaklandığını göreceksiniz.
Bu işe yaramazsa:
Objektif üzerinde bir "A/M" veya "AF/MF" anahtarınız varsa, bunun "A" veya "AF" konumunda olduğundan emin olun. Aksi takdirde, manuel olarak odaklanın. Umarım, odak onayı (seçilen otomatik odak noktası odaktayken genellikle vizörde yeşil bir nokta) çalışmaya devam etmelidir.
Adım 12. Filminizdeki DX kodunun doğru okunduğundan emin olun
DX kodlama, 1980'lerin ortalarından itibaren otomatik ve yarı otomatik kameralarda, filmin ISO'sunu (hassasiyetini) otomatik olarak okumalarını sağlayan bir özelliktir. Bu sorun nadirdir; çoğunlukla çok ucuz bas-çekler ve bazı çok pahalı Leica kameralarla sınırlıdır. Gerçekten onunla fotoğraf çekmeyi planlıyorsanız, yine de kontrol edebilirsiniz. Genellikle, üst LCD'deki bir okuma, içine bir film yüklediğinizde hangi ISO'nun algılandığını size söyleyecektir.
Bu işe yaramazsa:
DX kod okuma pimlerini alkolle temizlemeyi deneyin. Aksi takdirde, çoğu kamera size ISO'yu manuel olarak ayarlamanın bir yolunu sunar. Birini buna göre ayarlayın. Bunu yapmazsanız, tüm ciddi otomatik kameraların bir poz telafisi ayarı vardır. ISO 50 filmde ISO 100 olarak okunuyorsa, +1 poz telafisi ayarlayın. ISO 400 filminiz varsa ve kamera bunu 200 olarak okuyorsa -1 poz telafisi ayarlayın. Film hızının iki katına çıkarılmasının bir durak poz telafisi anlamına geldiğini unutmayın; bkz. Kamera Pozlaması Nasıl Anlaşılır.
İpuçları
- Kamerayı doğru kullandığınızdan ve test ettiğiniz tüm özelliklerin kamerada gerçekten mevcut olduğundan emin olmak için test etmeden önce kameranızın kılavuzunu okuyun.
- Eski kameralarda genellikle küçük, nadiren değiştirilen piller için içeride unutulan ve kapıyı paslandıran, sayacı ve hatta elektrikle çalışıyorsa deklanşörü devre dışı bırakan metal pil kapakları bulunur. Sıkışmış bir kapının kenarına düzgünce dağılmış bir veya iki damla yağ ve pisliğin içine girmesi için geçen süre onu gevşetebilir. Ancak yağ, kiri hapsetmek, sakızı tıkamak ve hatta yavaş yavaş buharlaşıp sisi lens gibi şeffaf parçalara dağıtmak gibi kameranın iç organlarına kötü şeyler yapabilir. Bu yüzden, eğlenceli ama değerli olmayan kameraları kağıt ağırlıkları veya çöplükten hayata döndürmek için bu numarayı kullanın, yalnızca kendisini iplere çekmesi gerektiğinden biraz yağ kullanın ve başarısız olursa başka bir strateji deneyin. Değerli ve/veya nadir bulunan kameralar için profesyonel yardımı düşünün.
- 1950'lerin manuel odaklamalı kameralarından çok daha yeni bazı otomatik odaklamalı SLR'lere kadar bazı kameralar, film yüklü olmadan kameranızı kuru ateşlemenizi önleyecek mekanik kilitlere veya elektronik mantığa sahip olacaktır. Bir film yüklü olmadan herhangi bir kamerayı kuru ateş edemezseniz panik yapmayın; bunun bir sorun olmadığını görebilirsiniz.
- Fotoğraf makinenizin enstantane hızlarını ve diyaframları test etmek için tam manuel modları yoksa, diyaframı ayarlayarak diyafram öncelikli otomatik bir kamerayla veya uygun şekilde parlak veya loş olarak işaret ederek tam otomatik bir kamerayla aynı şeyi yapabilirsiniz. ışık kaynakları. Aynı şekilde, deklanşör öncelikli bir kamerada diyafram durdurma mekanizmanızı kontrol etmeniz gerekiyorsa, bunu deklanşör hızını ayarlayarak yapabilirsiniz.
- Kameranın beklediği ile mevcut pillerin sağladığı arasındaki çok farklı bir voltaj, kameraya zarar verebilir veya çalışmamasına neden olabilir, ancak ortak voltaj çatışması, eski cıva hücreleri ile basit, daha az kararlı alkaliler ve daha iyi fakat daha ucuz gümüş oksit hücreleri. Ana etki eski basit ışık ölçerlerde olabilir: güneşli bir gün ortası sahnesi "güneşli 16" kuralına göre okunmalıdır; ve telafi etmek için ASA/ISO ayarı yapılabilir. Daha karmaşık düzeltmeler arasında yeni cıva hücreleri için tarama, kısa ömürlü çinko-hava hücreleri, ticari dönüştürme cihazlarına sahip gümüş oksit hücreler, farklı bir hücre türüne profesyonel yeniden kalibrasyon ve bir gümüş oksit hücresini düşürmek için kameraya bir Schottky diyotun eklenmesi yer alıyor. kameranın beklediği dahili voltaj. Rokkor Dosyaları - Merkür İkilemi
